Begin twintigste eeuw, in 1905, ontstond het Vanneste Genootschap. Aldus genaamd om hulde te brengen aan de figuur van August Vanneste, een bijzonder toegewijde Oostendenaar die het onderwijs en de menslievende instellingen in zijn hart droeg. De toneelafdeling en de turnafdeling waren er vanaf de stichting bij. Later volgden de voetbal-, atletiek-, basket-, muziek-, Citizen Band- en fotoafdelingen.
De eerste toneelopvoering van de pas opgerichte vereniging ging
door op 1 april 1906 in de Stadsschouwburg. Sedertdien zwom dit
aprilvisje door diverse wateren maar is springlevend gebleven. Dit bleek
in 1980 uit de retrospectieve tentoonstelling waar men de evolutie van
het liefhebberstoneel nauwkeurig kon volgen: van de creatie van De
Wonderdokter van Jos Jansen tot het moderne internationale repertoire
met Alles voor de Tuin van Albee. Verscheidene voorzitters en
huisregisseurs drukten hun stempel op wat onze toneelvereniging was en
is geworden: Daniël Klaassens, Staf Seurynck, Raymond Rouzeré, Tine
Baart, Lucienne d’Everlange, Philippe De Corte, Paul Dergeloo, Piet
Vanleke, Rudy Goes, Karl Leroy, Diane Vanleke, Gem Dhaenens, Glenn
Dugardin en Guido Vanloo.
In de loop van de jongste seizoenen brachten wij, naast de onontbeerlijke blijspelen zoals Happy Birthday, De Eenzame Moordenaar, Acapulco, De Celliste, Rare Poen, Stilte a.u.b.!, en Een Familiaire Affaire, ook regelmatig stukken waarin de actualiteit op de voet wordt gevolgd. Het liefhebberstoneel moet immers niet alleen de behoeften bevredigen maar ook nieuwe behoeften kweken. Het publiek gevoelig maken is een opvoedende taak.
We kozen
maatschappij-kritische werken zoals Zeven Manieren om aan de Kant te
Blijven, Rose, Vermist, Schafttijd en Berg op,Berg af. De integratie van
de gehandicapte in de maatschappij kwam aan bod in De Wonderdoenster,
Wiens Leven Is het Eigenlijk?, en Elephant Man, de misdaden tegen de
mensheid in Het Dagboek van Anne Frank. De Wesp, De Dame uit de
Provincie, Maf en De Stoel van Stanislavski waren eigentijdse
aanklachten tegen menselijk egoïsme, onverschilligheid en agressie.
Dit alles om aan te tonen dat wij ons publiek iets meer willen bieden
dan louter amusement en tevens onze spelers de mogelijkheid geven zich
ook in dramatische rollen in te leven. De Troonsafstand, Het Huis van
Bernarda Alba en Escuriaal zijn hiervan sprekende voorbeelden.
Door
deelnames aan tornooien blijven wij constant voeling hebben met wat
reilt en zeilt in de nationale en internationale toneelwereld.
Het KVGO-TONEEL is aangesloten bij Opendoek vzw. Onze statuten wijzen op
het pluralistisch , democratisch en multicultureel karakter van de
vereniging.
Jongeren met werklust en geestdrift kunnen steeds bij
ons terecht en krijgen volop de gelegenheid om hun artistieke gaven te
laten ontluiken. Zo blijft onze vereniging, niettegenstaande de
respectabele leeftijd van 105 jaar, door de seizoenen heen, steeds
dynamisch en vitaal.